Πέμπτη 14 Μαΐου 2015
Της Δήμητρας Ευθυμιάδου -
Το να θεοποιεί κανείς τα λείψανα μιας Αγίας το 2015, ίσως να φαντάζειαναχρονιστικό. Η συνήθεια όμως αυτή- κατά πολλούς μιας άλλης εποχής- είναι σφόδρα πιθανό για ορισμένους ανθρώπους να λειτουργεί διαφορετικά.
Η αντίληψη πως στη δύσκολη στιγμή, στην ασθένεια, στον καρκίνο, μία Αγία Βαρβάρα θα μας σώσει, συχνά κυριαρχεί στη σκέψη των ασθενών που βασανίζονται να κρατηθούν στη ζωή πολεμώντας τον καρκίνο. Πολεμώντας μάλιστα σε νοσοκομειακές και ξενοδοχειακές συνθήκες ουδόλως αξιοπρεπείς για σοβαρά πάσχοντες…
Και πώς να θεωρηθούν αξιοπρεπείς οι συνθήκες στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας όταν είναι κοινό μυστικό εδώ και καιρό πως το βασικό αντικαρκινικό νοσοκομείο έχει τραγικές ελλείψεις σε υλικά και σε προσωπικό. Διαθέτει άθλια ξενοδοχειακή υποδομή ενώ συχνά πυκνά για να πάρεις σειρά, θες μπάρμπα στην Κορώνη.
Και το ζήτημα είναι πως για τους νοσηλευόμενους στον Άγιο Σάββα η περιφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, ενδεχομένως να αποτελεί και ένα αποκούμπι. Μία ελπίδα ότι το κακό θα περάσει.
Ίσως αντίστοιχη αντίληψη να έχει και ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής. Και ο ίδιος άλλωστε χρόνια τώρα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της τυφλότητας. Και πώς να τον κατηγορήσει κανείς όταν ζει το δικό του δράμα με την έλλειψη φωτός. Ένα αγαθό για όλους εμάς αυτονόητο…
Ανεξάρτητα βέβαια εάν …. «αφορίσθηκε» από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την πρωτοβουλία του να συνοδεύσει τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας στο νοσοκομείο«Άγιος Σάββας», ο συγκεκριμένος υπουργός Υγείας είναι μάλλον ο τελευταίος εκ των πολιτικών που φέρει ευθύνη για την κατάσταση στο νοσοκομείο. Τι να προλάβει άλλωστε σε τρεις μήνες.
Οι …προοδευτικοί Συριζαίοι έσπευσαν όμως να ξορκίσουν την πρωτοβουλία Κουρουμπλή, χωρίς βέβαια να σκεφτούν ότι θα έπρεπε πρωτίστως να στηλιτεύσουν όχι τη συνοδεία του υπουργού στην περιφορά των λειψάνων, αλλά την κατάσταση του ίδιου του νοσοκομείου.
Τρεις μήνες πριν θα έσπευδαν να κριτικάρουν την ουσία: ότι δεν περιφέρεις λείψανα όταν έχεις ανθρώπινες ψυχές να παρακαλούν για λίγη φροντίδα και ένα κρεβάτι στο ογκολογικό νοσοκομείο.
Και πώς να κακιώσεις τον Κουρουμπλή, ανεξάρτητα βέβαια από τις πιθανές του …επικοινωνιακές προθέσεις, όταν αυτό που θα δοθεί την Παρασκευή στους ασθενείς είναι απλά μια ελπίδα, ένα θρησκευτικό …χάδι, μια θετική σκέψη.
Άλλωστε τι αναζητά κανείς όταν παλεύει με τον καρκίνο; Μια λυτρωτική ανάσα στον δικό του Γολγοθά.
Και τι μένει εξάλλου σε ετούτο τον τόπο; Η προσμονή μιας ανακουφιστικής ελπίδας, η οποία ενίοτε μπορεί να προέρχεται και από τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας…
Για την άλλη ανακουφιστική ελπίδα, που θα μετατρέψει τον Άγιο Σάββα σε ένα αξιοπρεπές νοσοκομείο, Θεού θέλοντος και …Κουρουμπλή επιτρέποντος ίσως σε λίγα χρόνια…
Εξάλλου η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου