Αλλάζει πολιτική στο φάρμακο η Ευρώπη; Τι λύσεις αναζητούνται

Γράφει: Λαυρέντης Νεκτάριος

HEALTH REPORT.GR

Δεν επικρατεί μόνο στη χώρα μας όπως φαίνεται προβληματισμός για τη φαρμακευτική δαπάνη αλλά και γενικότερα για την πολιτική στο φάρμακο.

Σε μια περίοδο που ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής αναζητά νέες πολιτικές για το φάρμακο και σε κεντρικό επίπεδο στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις εκφράζουν ανησυχίες για τα συστήματα που επικρατούν σήμερα στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άλλωστε με μια Ευρώπη που ζει έντονη οικονομική κρίση το ζητούμενο στις μέρες μας για όλους φαίνεται πως είναι η πρόσβαση όλων των πολιτών στα σύγχρονα και ποιοτικά φάρμακα χωρίς βέβαια να ξεφεύγει η δαπάνη.

Ο «γρίφος» του φαρμάκου βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο των συζητήσεων σε ειδική συνεδρίαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τα ζητήματα της διαθεσιμότητας, της προσβασιμότητας, της τιμολόγησης, της ενίσχυσης της καινοτομίας, της αύξησης των γενοσήμων και της προμήθειας φαρμάκων να αποτελούν τα κυρίαρχα στοιχεία του προβληματισμού των Ευρωπαίων. Παρά τις πολύωρες όμως συζητήσεις οι Ευρωπαίοι δε φάνηκε να καταλήγουν σε μια ενιαία λύση, αποδεκτή από όλους.

Ένα «συναισθηματικά φορτισμένο ζήτημα», χαρακτήρισε η εκπρόσωπος της προεδρίας της Λετονίας το ζήτημα της επάρκειας φαρμάκων, σημειώνοντας τα εξής:

«Όλοι συμφωνούμε ότι χρειάζονται βελτιώσεις και μάλιστα σε τρία διαφορετικά ζητήματα: στη διαθεσιμότητα των φαρμάκων, στην προσβασιμότητα για τους ενδιαφερόμενους και στην τιμολόγηση -και μάλιστα κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μην επιβαρύνονται υπερβολικά ούτε οι ασθενείς, αλλά ούτε οι προϋπολογισμοί των συστημάτων υγείας.»

H καινοτομία και τα γενόσημα

Υπέρ μιας ενιαίας Ευρωπαϊκής πολιτικής τιμολόγησης στο φάρμακο με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης τάχθηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Χρυσόγονος, υπογραμμίζοντας:

«Σήμερα στην Ευρώπη έχουμε ολόκληρες στρατιές ανασφάλιστων ή και ασφαλισμένων, οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους, επειδή μειώνονται οι οικονομικές τους δυνατότητες, αλλά και επειδή οι φαρμακοβιομηχανίες απαιτούν ολοένα υψηλότερες τιμές. Είναι ανάγκη για μία ευρωπαϊκή πολιτική τιμολόγησης των φαρμάκων, που θα ενισχύσει την κοινωνική διάσταση της ένωσης και τη δημόσια υγεία. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση όλων στα φάρμακα».

Βέβαια από την άλλη επισημάνθηκε η ανάγκη για ενίσχυση της καινοτομίας ειδικά για την παραγωγή φαρμάκων που απευθύνονται σε ασθένειες όπως είναι η Ηπατίτιδα τα κρούσματα της οποίας αυξάνονται ραγδαία. Και αυτό επειδή υπάρχει ο κίνδυνος παρεμπόδισης της καινοτομίας λόγω των περιορισμών που προκαλεί ο κρατικός σχεδιασμός στη λειτουργία του ελεύθερου ανταγωνισμού.

Η συγκεκριμένη άποψη υποστηρίχτηκε από τον Γερμανό ευρωβουλευτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Γιενς Γκίζεκε, ο οποίος με αφορμή τη θεραπεία για την ηπατίτιδα C, υπογράμμισε: «Στην πατρίδα μου τη Γερμανία 500.000 άνθρωποι έχουν μολυνθεί, ενώ στην Ευρώπη 9.000.000 άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε στη μοίρα τους. Δεν πιστεύω όμως, ότι ένα μέτρο που θα ταίριαζε σε κεντρικά σχεδιαζόμενη οικονομία, όπως η ευρωπαϊκή τιμολόγηση ή μία αφαίρεση της ευρεσιτεχνίας, θα έλυνε το πρόβλημα.

Σε μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία δεν θα υπήρχε κίνητρο επενδύσεων για τηφαρμακευτική βιομηχανία, δεν θα είχαμε αναπτύξει καν μία θεραπεία για την ηπατίτιδα, και σήμερα δεν θα συζητούσαμε καν για την καλύτερη πρόσβαση στα φάρμακα αυτά».

Πάντως κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο επισημάνθηκε και η ανάγκη για αύξηση της χρήσης των γενοσήμων ώστε και οι δαπάνες να μπορούν να συγκρατηθούν και όλοι οι πολίτες να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες.