Συνταγογράφηση αλά Ελληνικά - κωδικός Q60.6 ...

Εκεί που καθόμουν και χάζευα αυτό το υπέροχο πρόγραμμα της συνταγογράφησης, ξαφνικά ανακαλύπτω κάτι καινούργιο στην οθόνη… πάνω δεξιά… και λίγο κάτω…! 

ΟΡΙΟ ΜΗΝΙΑΙΑΣ ΔΑΠΑΝΗΣ ΕΟΠΥΥ ΑΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ: 

ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΑΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ:

Τι είναι τούτο πάλι αναρωτήθηκα… κι έπιασα αμέσως το τηλέφωνο… πήρα το Γιώργο, τον Δημήτρη, τον Κωστή τον Μίλτο… αλλά τίποτα κανείς δεν ήξερε… Πήρα το Γιάννη και τον Νίκο… στη Σητεία… μα κι αυτοί μια από τα ίδια… τίποτα…! 

Όλο άντρες παίρνω -σκέφτηκα- ας πάρω και μια γυναίκα... και πήρα την Άννα… μα κι εδώ καμία πληροφόρηση. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός…!

Τρέχω στα blogs και βρίσκω μια άκρη… το ΦΕΚ 1796/1.7.2014 περί καθορισμού ελάχιστων ποσοστιαίων ορίων συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών…

Διαβάζω… 

Παράγραφος 2: «καθορίζονται όρια στη φαρμακευτική δαπάνη εκάστου ιατρού ανάλογα με την ειδικότητα, τον αριθμό των ασθενών για τους οποίους συνταγογραφεί, την Περιφερειακή ενότητα που εδρεύει και την επισκεψιμότητα τον αντίστοιχο μήνα του έτους…..» και συνεχίζει «…σε περίπτωσης επανειλημμένης υπέρβασης ο ιατρός καλείται να δικαιολογήσει τη συνταγογράφηση του, γεγονός που δύναται να….»

Αλήθεια ποια είναι τα κριτήρια; 

Πρόκειται για «δημιουργική» στατιστική, απλοϊκή στατιστική… greek statistics τα λέγαμε, όχι και πολύ παλιά… Δηλαδή πήραν όλους τους αριθμούς (φάρμακων, κόστος, ασθενείς) ανά ειδικότητα και τα διαίρεσαν δια δώδεκα κι έφτιαξαν το συγκεκριμένο σύστημα (το παράρτημα 2 του ΦΕΚ)…; Πάντως για επιδημιολογική μελέτη με επιστημονικά χαρακτηριστικά δε μου μοιάζει…

Στην ίδια παράγραφο: 

«…Ο ΕΟΠΥΥ δύναται να καθορίσει σύστημα ανταμοιβών για τους ιατρούς των οποίων η δαπάνη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στο τέλος του μήνα υπολείπεται του προκαθορισμένου μεγίστου ορίου…»

Μου αρέσει αυτό… είναι η ΠΡΩΤΗ φορά που δίδονται κίνητρα επιβράβευσης (rebate το λένε αυτό στα αγγλικά… πρόγραμμα επιβράβευσης …κι όχι τιμωρίας όπως δηλαδή το εφαρμοζόμενο rebate στους εργαστηριακούς) σ’ αυτήν την χώρα… Μα είναι θέμα υπουργού και ΕΟΠΥΥ, δηλαδή…ο καθένας κρίνεται με την αξιοπιστία του…!!!! 

Στην ίδια παράγραφο επίσης : 

«…εξαιρείται η συνταγογράφηση που αφορά σε χρόνιους νεφροπαθείς τελικού σταδίου…» 

Διαφοροποιεί, εξαιρεί την χρόνια νόσο, κι αυτό είναι σωστό… «Ξεχνώντας» επιμελώς ωστόσο τον διαβήτη, την υπέρταση, την σκλήρυνση κατά πλάκας, την οστεοπόρωση…! 

Στο παράρτημα 2: βρίσκει κανείς τα όρια συνταγογράφησης ανά ΑΜΚΑ ασθενή, ειδικότητα, νομό, μήνα….

Πάνε πια οι δίμηνες… γιατί θα ξεπερνώ το όριο πιθανότατα… Θα συνταγογραφώ το φθηνότερο για να ξεφύγω από την «κίτρινη» κάρτα…; (δε θα το κάνω, είμαι ΙΑΤΡΟΣ όχι λογιστής). Ευτυχώς δεν είμαι παθολόγος… αλλά ούτε κι ασθενής προς το παρόν(!). 

Για άλλη μια φορά έχουμε περίτεχνες, περίπλοκες, επινοήσεις ανθρώπων που πρωτίστως έχουν μπερδευτεί οι ίδιοι στην προσπάθεια τους να μειώσουν την φαρμακευτική δαπάνη. Κάτι δηλαδή που προσπαθούσαν κι οι προηγούμενοι κι οι πιο προηγούμενοι στο υπουργείο, πριν από εκείνους που την πέταξαν στα ύψη που ήταν οι ίδιοι με τους προηγούμενους και τους πιο προηγούμενους και τους τωρινούς ίσως… Τι δε καταλαβαίνεις…; 

ΑΥΤΟΣ ο τρόπος περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης είναι και επί της ΑΡΧΗΣ κι επί της ΟΥΣΙΑΣ λάθος. Όταν λέμε φάρμακο εννοούμε ΘΕΡΑΠΕΙΑ…! Σκέψου.. θέλω να κάνω ολική αρθροπλαστική στο ισχίο μου… αλλά η πρόθεση μου υπερβαίνει την τρέχουσα μηνιαία δαπάνη του χειρουργού μου… τι κάνω…; Περιμένω θα πεις… αλλά αν είναι κάτι επείγον…; κάτι έκτακτο… ; Ε…τότε…

Σ’ αυτή τη χώρα τα έχουμε κάνει όλα… πρώτα συνταγογραφήσαμε την ουσία… ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ… μετά δώσαμε την επιλογή του σκευάσματος στον φαρμακοποιό... ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΠΙΑΣΕ… και ακολούθησε το οριζόντιο πλαφόν «σοβιετικού τύπου»… ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΠΕΤΥΧΕ… 

Σ’ όλα αυτά προσθέστε και τις εκπλήξεις που προκύπτουν για τους ασθενείς με την ασφαλιστική τιμή και τις οριζόντιες περικοπές… ΜΑΚΡΥΑ ΑΠ’ ΤΟ ΣΤΟΧΟ και μ’ αυτά… 

ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ στην συνταγογραφία σημαίνει σεβασμός στην ειδικότητα του ιατρού και στις ενδείξεις της θεραπείας για τον ασθενή (εν προκειμένω του φαρμάκου). Κι αυτό ξεκινάει από εμάς… και τελειώνει πάλι σε εμάς… περνώντας από την πολιτεία…! Κι εκεί κάπου χάνεται η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ κι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ η δική μας, κυνηγώντας την συνταγή… κι όχι την ΘΕΡΑΠΕΙΑ…!

Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ της φαρμακευτικής δαπάνης πρέπει να στηρίζεται στο ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΗΝΟΣ… 

Κάντε λοιπόν τα κουτάκια των 28, 30αρια, στις πραζόλες, στις στατίνες, στα αντιυπερτασικά… στα χρόνια νοσήματα… και δείτε τα νούμερα. Θα σας εκπλήξουν…!

Και στα χρόνια νοσήματα (στην υπέρταση, στην οστεοπόρωση…) δώστε ΕΞΑΜΗΝΗ συνταγή… να μην «επαιτεί» ο πολίτης από γιατρό σε γιατρό το φάρμακο του. Τόσο απλά…

Όλα τα έχουμε δοκιμάσει…. ας δοκιμάσουμε κι αυτό… που ξέρεις…; (κι όμως… αυτή είναι η λύση…!) 

Μέχρι τότε επιτρέψτε μου, ιατρική αδεία, παρόλο που δεν είναι η ειδικότητα μου να πιστεύω ότι όλοι αυτοί στο υπουργείο που ασχολούνται με το θέμα (κι όχι μόνο…) πασχουν από Q60.6.

Στη γλώσσα του ICD10… σημαίνει σύνδρομο Potter…! Απλά προσθέστε όποιο μικρό όνομα θέλετε μπροστά, με όποια σειρά… Μαριλίζα, Ανδρέα, Ανδρέα, Μάριο, Άδωνι, Μάκη…κι έχετε τον Potter… μόνο που η υγεία, η ζωή μας, δεν είναι απλά μια ταινία…! 

ΧΑΡΗΣ Χ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗΣ

Χειρουργός Ορθοπαιδικός

Μέλος Δ.Σ. Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου