Προς δικαστικές ενέργειες οι γιατροί για το πλαφόν συνταγογράφησης

IATRONET

Πολιτική περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης με λογιστικά μόνο κριτήρια χωρίς συνοδά διαρθρωτικά μέτρα, παρατηρεί ο Ιατρικός Σύλλογος Πάτρας (ΙΣΠ), από την απόφαση για το πλαφόν συνταγογράφησης των γιατρών.

Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με τον ΙΣΠ, δεν επιτυγχάνει τελικά τον εξορθολογισμό των δαπανών υγείας με βάση τους επιστημονικούς κανόνες της ορθής πολιτικής φαρμάκου και εξυγίανσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Αντίθετα, αποτελεί τροχοπέδη στην ορθή άσκηση της ιατρικής και στον έλεγχο των μολυσματικών και των χρόνιων νοσημάτων.

Για το λόγο αυτό, ο ΙΣΠ ξεκινά τη συλλογή στοιχείων από θεράποντες ιατρούς, θα προχωρήσει σε αξιολόγηση της εφαρμογής και αφήνει πιθανό το ενδεχόμενο για νομικές διαδικασίες για τη διαφύλαξη της ορθής λειτουργίας του ιατρικού επαγγέλματος.

Σε σχετική επιστολή του προς τον υπουργό Υγείας Μάκη Βορίδη, η διοίκηση του ΙΣΠ σημειώνει πως ενημερώθηκε για την σχετική απόφαση, βάσει της οποίας προσαρμόστηκαν τα όρια συνταγογράφησης δραστικών ουσιών ανά ιατρό, μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.

Στην επιστολή αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

"Εύλογα ερωτήματα προκύπτουν για τον καθορισμό των ορίων αυτών, μετά από τη στατιστική επεξεργασία δεδομένων συνταγογράφησης του έτους 2013:

Επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών των χρόνιων πασχόντων; Είναι το πενιχρό αυτό όριο ασφαλές για τις ανάγκες της δημόσιας υγείας;

Γιατί δεν προβλέπεται εξαίρεση για χρόνιες παθήσεις με σημαντικό κόστος θεραπείας όπως πχ σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, οστεοπόρωση κ.λ.π.;

Λαμβάνουν υπόψη ιδιαιτερότητες του πεδίου εξειδίκευσης του εκάστοτε ιατρού και των ασθενών που τον επιλέγουν; Θα είναι σεβαστή από την πολιτεία, η σχέση ιατρού – ασθενούς;

Ποια θα είναι τα κριτήρια αξιολόγησης των γραπτών εξηγήσεων του κάθε ιατρού, σε περίπτωση υπέρβασης του μηνιαίου ορίου συνταγογράφησης; Ποια θα είναι ακριβώς τα κίνητρα και τα αντικίνητρα;

Μήπως ουσιαστικά «εξαναγκάζεται» ο θεράπων ιατρός να συνταγογραφεί «υποχρεωτικά» το φθηνότερο γενόσημο ώστε να μην υπερβεί το μηνιαίο όριό του, αδικώντας πιθανά την αξιόπιστη εγχώρια φαρμακοβιομηχανία και ευνοώντας ξένα συμφέροντα αμφίβολης προέλευσης;

Ποιος αναλαμβάνει τελικά την ευθύνη εάν παρουσιαστούν επιπλοκές από την ελλιπή ή τροποποιημένη φαρμακευτική αγωγή;

Για πολλοστή φορά θα τεθεί ο χρονίως πάσχων ασθενής στην ταλαιπωρία να «επαιτεί» ουσιαστικά τη συνταγογράφηση φαρμακευτικής δαπάνης υψηλού κόστους;

Η πολιτική περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης με λογιστικά μόνο κριτήρια χωρίς συνοδά διαρθρωτικά μέτρα, δεν επιτυγχάνει τελικά τον εξορθολογισμό των δαπανών υγείας με βάση τους επιστημονικούς κανόνες της ορθής πολιτικής φαρμάκου και εξυγίανσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Αποτελεί τροχοπέδη στην ορθή άσκηση της ιατρικής και στον έλεγχο των μολυσματικών και των χρόνιων νοσημάτων.

Μετά από συλλογή των αντίστοιχων στοιχείων από τους θεράποντες ιατρούς, θα προκύψει αξιολόγηση της εφαρμογής και πιθανά θα εκκινήσουν νομικές διαδικασίες για τη διαφύλαξη της ορθής λειτουργίας του ιατρικού επαγγέλματος".